Tekst en foto door: Sharik “MCSharQ”

Wil je de plaat alvast beluisteren klik hier

Album nummer vijf alweer van De Staat is hier! Althans, komende vrijdag aan de start van Eurosonic/Noorderslag dropt de band hun album “O”.
De nieuwe plaat volgt I CON uit 2013 op welke de nummer twee positie op de charts behaalde, of deze plaat naar dezelfde hoogte zal stijgen is nog even afwachten dus.
Er lijkt weinig buzzz om de plaat heen te zijn, wellicht wel beter om gewoon vanaf dit weekend keihard te gaan knallen op het Groningse festival wat de aftrap is voor hun komende clubtour, waar de meeste shows al van zijn uitverkocht.

De plaat opent met de single “Peptalk”, een nummer dat er weer lekker de aftrapt geeft en je meteen in de juiste vibe laat gaan. De Staat is back en de sound is weer heerlijk divers, zo is te horen als “Make The Call, Leave it all” begint. De multi vocale intro laat zien dat de band altijd vernieuwingen zoekt, beter is “Get On Screen” misschien nog wel. Een muzikaal gezien interessantere track. Lekker uptempo waar het de diverse instrumenten weer aan bod komen met de heerlijke stem van Torre on top, live gaat dit nummer zeker weten knallen.

“Murder Death” volgt, een wat duisterder nummer met een laag tempo, een prima soundtrack nummer of single met een hele vage clip. Iets dat goed past bij de band, want ook hun Peptalk video is weer lekker creatief. Gitaren, drums en een hoog tempo is toch wel wat De Staat het beste kan als je het mij zou vragen. Zo is “Blues is Dead” met heerlijke strakke lijnen een van de beste tracks op de plaat. Een festivalnummer, wellicht is dat wel het juiste woord voor de track. De band op zijn best, recht toe, recht aan.

Experimenteler klinkt wellicht “Baby” wel, al is het meer een herontdekking. De Staat heeft in al die jaren al zoveel gedaan dat er een stuk meer herkenbaarheid is ontstaan, maar toch elke keer weten ze zichzelf naar een hoger plan te tillen. Zo ook in “Time Will Get Us Too”, synthesizer opent de rustige track waarna in stilte en rust Torre zich bijvoegt, Tim volgt op de drums waarna ook de bass van Jop hoorbaar wordt. Deze kalme opbouw maakt de track indrukwekkend en met bijna zes en een halve minuut op de teller ook de langste song op de plaat. Heerlijk fijn uitgewerkt werkje.

Tijd om weer even wat sneller te gaan, “Round”, is zoals je mag verwachten “O”. En blijf maar lekker in je Oh moment want “Life is a Game (LadadiLadadada)” is een typische sound van de band maar toch is het ohhhhhh zo lekker. Het tempo gaat weer een stapje hoger en knalt uit de boxen. Rocco mag weer helemaal losgaan met zijn samples en extra instrumenten. Alles wordt uit de kast getrokken als het iets toevoegt aan de track en dat kun je wel toevertrouwen aan deze man.

Stapje terug om op adem te komen is het zeer strakke “Systematic Lover”, stapje voor, stapje naar achter, stapje links, stapje rechts. Een zeer dansbaar bare melodie waar de band op los kan gaan zoals vroeger. Zo is ook “Help Yourself” een typisch nummer, maar daar is dan ook helemaal niks mis mee. Om nog een keer even wat anders te doen sluit de plaat met “She’s with me”, het nummer waar Torre wordt bijgestaan door gitarist Vedran en het nummer heerlijk klein en breekbaar is.

De plaat komt vrijdag 15 januari uit, De Staat staat op Eurosonic deze dag waarna een week later de clubtour begint. Check voor alle data de website van de band maar de meeste shows zijn al uitverkocht! Ze staan ook op o.a Paaspop later dit jaar.